سندرم دیسترس تنفسی یا زجر تنفسی نوزادان یک حالت پیچیده و جدی در نوزادان است که ممکن است در مدت زمان اولیه زندگی آن ها ظاهر شود. این بیماری معمولاً در نوزادان زیر 37 هفته بارداری و با وزن کمتر از ۱۰۰۰ گرم رخ می دهد، اما ممکن است در نوزادان با شرایط دیگر نیز بروز کند. در این مقاله به بررسی سوال سندرم زجر تنفسی نوزادان +دلایل+علائم+درمان خواهیم پرداخت.
سندرم زجر تنفسی نوزادان به دلیل نقص در سطح ماده ی سطحی در ریه ها ایجاد می شود. این ماده (سورفاکتانت) که وظیفه کاهش کشش سطحی ریه ها را دارد، در نوزادان مبتلا به این بیماری کمتر تولید می شود یا کیفیت آن پایین است.
علائم این بیماری ممکن است شامل دشواری در تنفس، تنفس سریع و سطح نفس زیرین (زیرلبی)، تغییرات در فشار خون و نبض، کاهش اکسیژن خون و بیش تر شدن ثانیه های تنفس باشد.
دلایل ایجاد سندروم زجر تنفسی
دلایل ایجاد سندرم دیسترس یا زجر تنفسی نوزادان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
کمبود سورفاکتانت
سورفاکتانت ماده ای است که به عنوان لیپوپروتئین ها در سطح آلوئول ها (حوضچه های ریوی) تولید می شود و کمک می کند تا سطح کششی ریه ها کاهش یابد و جلوی انبساط ناقص ریه ها را بگیرد. کمبود سورفاکتانت در نوزادان باعث ایجاد سندرم دیسترس تنفسی شود.
نقص توسعه ریه ها
در برخی نوزادان، ریه ها به طور کامل توسعه نمی یابند و آلوئول ها (حوضچه های ریوی) به اندازه کافی باز نمی شوند. این امر باعث مشکل در تهویه و تنفس نوزاد می شود.
عدم کفایت عضلات تنفسی
در برخی موارد، عضلاتی که برای تنفس نوزادان استفاده می شوند، به طور کامل کفایت ندارند و این موضوع باعث مشکلات تنفسی می شود.
ضعف عضلات ریه
ضعف عضلات ریه ای
ضعف عضلاتی که مسئول انجام حرکات تنفسی هستند، می تواند باعث کاهش تهویه و مشکلات تنفسی در نوزادان شود.
عفونت ها
عفونت ها، به ویژه عفونت های تنفسی، می توانند باعث التهاب ریه ها شوند و منجر به ایجاد سندرم زجر تنفسی گردند.
تنگی مجرای هوایی
برخی مشکلات ساختاری در مجاری هوایی نوزادان می تواند باعث محدودیت در عبور هوا و ایجاد مشکلات تنفسی شود.
به علت جدی بودن سندرم دیسترس تنفسی، نیاز است که همواره توجه ویژهای به نوزادان داشته شود و در صورت بروز هرگونه علائم مشکوکی، فوراً به پزشک متخصص مراجعه شود تا به موقع تشخیص داده شده و اقدامات لازم برای درمان انجام شود.
علائم سندرم زجر تنفسی
علائم سندرم زجر تنفسی (سندرم دیسترس تنفسی نوزادان) عبارتند از:
- دشواری تنفس
نوزاد دچار دشواری در تنفس می شود و نیاز به تلاش بیشتری برای تنفس دارد. این دشواری می تواند با تنفس سریع و شدید همراه باشد.
- تنفس سطح نفس زیرین (زیرلبی)
نوزاد ممکن است برای تنفس از نفس های کوچکی استفاده کند که از طریق حرکت لبهای زیرین نمایان می شود.
- نفس های تنفسی طولانی تر
نوزاد ممکن است نفس هایی با طول بیشتری انجام دهد تا سعی کند بهتر تنفس کند.
- کاهش فعالیت و اشتها
به دلیل دشواری تنفس و احتیاج بیشتر به انرژی برای تنفس، نوزاد ممکن است کاهش فعالیت داشته باشد و اشتها کمتری نشان دهد.
- تغییرات در رفتار و رنگ پوست
سندرم زجر تنفسی ممکن است باعث تغییر رفتاری نوزاد شود و او ممکن است بیشتر به خواب برود یا آرام تر باشد. همچنین، رنگ پوست نیز ممکن است تغییر کند و به سمت سرخی یا آبی-سرخ بروز کند (سیانوز) که نشان دهندهی کمبود اکسیژن در خون است.
- نبض های سریع و ضعیف
نوزاد ممکن است نبض های سریعی داشته باشد که نشان دهنده ی ایجاد تلاش برای تنفس است.
- کاهش فشار خون
نوزاد ممکن است دچار کاهش فشار خون شود که نیاز به توجه بیشتر به وضعیت نوزاد دارد.
راه های درمان زجر تنفسی
راه های درمان سندرم زجر تنفسی
راه های درمان سندرم زجر تنفسی (سندرم دیسترس تنفسی نوزادان) به شرح زیر است:
- مصرف سورفاکتانت
یکی از راه های معمول درمان سندرم زجر تنفسی، مصرف سورفاکتانت است. این ماده که شبیه به ماده ی سطحی طبیعی ریه ها است، به ریه ها تزریق می شود و کمک می کند تا سطح کششی ریه ها کاهش یابد و تهویه بهتری انجام شود.
- تهویه مکانیکی
در برخی موارد شدید سندرم زجر تنفسی، نوزاد به تهویه مکانیکی نیاز دارد. این فرآیند به وسیله ی ماشین های تهویه مصنوعی انجام می شود و به نوزاد کمک می کند تا تنفس بهینه تری داشته باشد.
- مکمل اکسیژن
در برخی موارد، نوزاد نیاز به مکمل اکسیژن دارد تا سطح اکسیژن خون به حد مطلوبی برسد و هوازی مناسبی را ایجاد کند.
- مراقبت های ویژه ی نوزادان
نوزادان مبتلا به سندرم زجر تنفسی نیاز به مراقبت های ویژه تری دارند. ممکن است نیاز به پیگیری مداوم توسط پزشک متخصص و پرستاران داشته باشند.
- داروهای کورتیکواستروئیدی
در موارد شدید سندرم زجر تنفسی، استفاده از داروهای کورتیکواستروئیدی ممکن است مفید باشد که به کاهش التهاب ها و بهبود وضعیت تنفسی کمک می کند.
تاکید می شود که درمان سندرم زجر تنفسی باید توسط پزشک متخصص انجام شود و تصمیمات خودسرانه ممکن است موجب خطرات جدی برای نوزاد گردد. همچنین، پیگیری ها و مراجعات منظم به پزشک معالج از اهمیت بالایی برخوردار است تا بهبودی نوزاد به صورت صحیح و به مرور زمان ارزیابی شود.
سخن پایانی
بیماری سندورم دیسترس یا زجر تنفسی در نوزادان است و بیشتر مربوط به نوزادانی که زودتر از زمان مشخص شده به دنیا آمده اند و ریه کامل شکل نگرفته است. که در این صورت توسط تشخیص پزشک برای درمان راه حل مورد نظر باتوجه به شرایط نوراد پیش می رود.
سوالات متداول دلایل+علائم+درمان سندرم دیسترس تنفسی نوزادان
- دلیل ایجاد سندرم دیسترس تنفسی چیست؟
دلایل ایجاد سندرم دیسترس تنفسی می تواند شامل کمبود سورفاکتانت، نقص در رشد ریه ها، عدم کفایت عضلات تنفسی، ضعف عضلات ریه ای، عفونت ها و تنگی مجرای هوایی باشد.
- چه علائمی نشان دهنده سندرم دیسترس تنفسی در نوزادان هستند؟
علائم سندرم دیسترس تنفسی شامل دشواری تنفس، تنفس سطح نفس زیرین (زیرلبی)، نفس های تنفسی طولانی تر، کاهش فعالیت و اشتها، تغییرات در رفتار و رنگ پوست، نبض های سریع و ضعیف و کاهش فشار خون می شود.
- چگونه سندرم دیسترس تنفسی در نوزادان درمان می شود؟
درمان سندرم دیسترس تنفسی ممکن است شامل مصرف سورفاکتانت، تهویه مکانیکی، مکمل اکسیژن، داروهای کورتیکواستروئیدی و مراقبت های ویژهی نوزادان باشد.
2 Comments
من بچم مدقع تولد دچارش شده بود واقعا دردناک بود
بله بیماری برای نوزادان بسیار دردناکه